Czas epidemii i związanych z tym utrudnień z pewnością każdy z nas zapamięta na długo. Czas ten wpłynął na wiele dziedzin naszego życia - także i na nasze pasje.
Jechać na zdjęcia czy nie? Jechać samemu czy umawiać się z kimś? 
Podsumowując, chwile które spędziłem w terenie to przede wszystkim chwile oddechu pełną piersią bez maseczki.
Poniżej mozaika zdjęć z tego okresu.

Trochę mnie tu nie było. A fotograficznie działo się wiele. Spośród wszystkich miejsc, plenerów, wydarzeń jednym zdecydowanie chciałbym się podzielić. Wschód słońca z  Ochodzitej w Koniakowie. Czułem się jak w kinie. Wiele się działo.

Kolejna kartka z kalendarza... Ten lipiec kojarzy mi się z takimi oto widokami i coraz bardziej uciążliwymi komarami. 

W kalendarzu czerwiec, ale zdjęcia z maja. Jedno poranne wyjście podzieliłem na dwie grupy - według koloru.
I. Spojrzenie w górę, jeszcze przed wschodem słońca

II. Spojrzenie przed siebie. Tylko parę metrów dalej i kilka minut później. Inny kolor, inny świat

Nowe zdjęcia powstają. Nawet było kilka chłodniejszych dni podczas, których udało mi się znaleźć takie kadry o których myślałem... Jednakże dzisiaj wracam do roku 2013 kiedy to ranki i wieczory poświęcałem portetowaniu straganiarzy w Bangkoku i Krabi. Niektóre zdjęcia nabierają teraz innego wymiaru. 
Dla zainteresowanych - Canon EOS 5D MARK II, Canon 100 mm f 2,8 USM

Wychodzone, wyczekane i będące tylko namiastką prawdziwej zimy...Pokazujące może nawet nie zimę ale kojarzące się z zimą i temperaturą poniżej zera, która wszystko zmienia.

Zimy za bardzo nie widać... Tak więc wspomnienie jesieni i czasu spędzonego podczas pleneru fotograficznego ZPZP w Bieszczadach. Fajny czas. Czas spędzany w terenie od świtu do zmierzchu, a często i dłużej. Czy mi się wydaje, czy wtedy świat spostrzega się trochę inaczej? No i widzi się go z góry.
Zdjęcie wykonane podczas pleneru fotograficznego ZPFP w uzgodnieniu z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym.

Autoportret :-)

Wyzwaniem fotograficznym dla mnie tego lata było przedstawienie potoków ze stoków Baraniej Góry z niecodziennej jak dla mnie perspektywy. Zdjęcia trudne technicznie, jednakże bardzo satysfakcjonujące i uzupełniające moje zdjęcia potoku Białej Wisełki o inne spojrzenie na ten wdzięczny temat. 

Wspominając to co się wydarzyło fotograficznie w tym miesiącu, na początek zdjęcie z Landeka przy robieniu, którego musiałem się spieszyć z wymianą obiektywu - choć wydawało się że ptaki są jeszcze tak daleko...

Inne zdjęcie z tego samego rejonu. Chmury tego wieczora były tak gęste, iż myślałem że już nic się nie wydarzy. Jednak myliłem się - UFO pojawiło nad stawem. 

Do mojej kolekcji THE DOORS

Ciepłe czerwcowe wieczory i noce sprawiają, że fotografowanie po zachodzie słońca jest coraz przyjemniejsze. W górach nocą jakoś tak spokojniej i świat wygląda trochę inaczej. Statyw, i oczywiście latarka są  w przypadku wykonywania takich zdjęć niezbędne - i jeszcze parę innych gadżetów.